Jeśli się przedłuża niezdolność do pracy pracownika, która wynika z choroby bądź z wypadku przy pracy oznacza to obniżenie wysokości wynagrodzeni. W takiej sytuacji, jeśli zatrudniony decyduje się, np. na rehabilitację może liczyć na zasiłek wyrównawczy.
Komu przysługuje zasiłek wyrównawczy?
Takie świadczenie może przysługiwać pracownikowi, któremu wynagrodzenie uległo obniżeniu, z przyczyny odbywania tzw. rehabilitacji zawodowej spowodowanej zmniejszoną sprawnością do pracy.
Takiej rehabilitacji mogą zostać poddane osoby, które są zatrudnione w przypadku kiedy:
-
pracują w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych, a ich stan zdrowia wymaga zmiany pracy,
-
poprzez długotrwałą chorobę bądź wypadek przy pracy utraciły zdolność do wykonywania obowiązków służbowych, przez co wymagają adaptacji do pracy,
-
Są one narażone na powstanie choroby zawodowej i wymagają przekwalifikowania.
Wojewódzki ośrodek medycyny pracy lub lekarz orzecznik ZUS orzeka o potrzebie przeprowadzenia rehabilitacji zawodowej pracownika.
Jeśli rehabilitacja zawodowa została spowodowana wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową, wówczas pracownikowi przysługuje zasiłek wyrównawczy z ubezpieczenia wypadkowego. W innych przypadkach zasiłek wyrównawczy wypłacany jest z ubezpieczenia chorobowego.
Kto może się starać o zasiłek wyrównawczy ?
Zasiłek wyrównawczy może zostać udzielony tylko i wyłącznie osobie zatrudnionej na podstawie umowy o pracę. Do tego świadczenia nie mają prawa:
-
bezrobotni,
-
emeryci,
-
renciści (w przypadku renty z tytułu niezdolności do pracy)
-
przedsiębiorcy,
-
wykonawcy dzieła,
-
zleceniobiorcy (nawet w przypadku opłaty składek społecznych, w tym również dobrowolne ubezpieczenie chorobowe).
Świadczenie zasiłku wyrównawczego przyznawane jest na czas rehabilitacji zawodowej, nie może być dłużej niż 24 miesiące. Dlatego prawo do zasiłku wyrównawczego ustaje w dniu zakończenia rehabilitacji zawodowej oraz przesunięcia do innej pracy.
Wysokość zasiłku wyrównawczego
Zasiłek wyrównawczy stanowi różnicę pomiędzy przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniem za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających rehabilitację a wynagrodzeniem miesięcznym osiągniętym podczas pracy z obniżonym wynagrodzeniem.
Jeśli ubezpieczony będący pracownikiem przepracował tylko część miesiąca w efekcie nieobecności w pracy z przyczyn usprawiedliwionych, zasiłek wyrównawczy za dany miesiąc przysługuje w wysokości różnicy pomiędzy przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniem, zmniejszonym o jedną trzydziestą część za każdy dzień tej nieobecności a wynagrodzeniem, które zostało osiągnięte w tym miesiącu.